Je komt thuis van een drukke werkdag, en terwijl je ontspant, voel je je opeens ontzettend hongerig. Voordat je het doorhebt sta je al in de keuken en scannen jouw ogen de inhoud van de koelkast. Je zoekt iets specifieks. Je neemt een hapje van dit, en dan weer van dat. Je stelt jezelf gerust met de gedachte dat je het wel hebt verdiend, iets lekkers, na zo'n zware werkdag. En terwijl je lekker graast door de keuken, voel je je ontspannen. Je vergeet heel eventjes, als jouw zorgen en stress.
Totdat je je ongemakkelijk gaat voelen, om je misschien toch wel iets te veel hebt gegeten. Jouw buik voelt oncomfortabel vol. En je voelt je schuldig. Je schaamt je voor jouw eigen eetbui.
Herken je deze situatie? Ik zeker wel.
Vervelende gevoelens verdwijnen tijdens het eten
Jouw ontevreden baas, het feit dat je to-do lijst overloopt. Dat slechte nieuws. Het zijn allemaal dingen waar je even niet aan denkt terwijl je eet.
Emotie eten, is wat je doet als je eet om je beter te voelen.
Emotie eten is misschien wel de meest voorkomende reden waarom vrouwen eten terwijl ze niet echt honger hebben. Waarom we overeten, last hebben van cravings en misschien wel extra gewicht vasthouden.
Stress eten, angst eten, comfort eten, verveeld eten, feest eten en jezelf belonen met eten zijn allemaal momenten van emotie eten.
Ja, ook goede gevoelens kunnen leiden tot emotie eten.
Het grootste probleem van emotionele honger
Het grootste probleem met emotionele honger, is dat we het afwijzen. Dat we vinden dat het "niet mag", eten uit emotie. Dit is voornamelijk iets wat gecreëerd wordt door de dieetcultuur waarin we lezen (de maatschappij die ons van jongs af aan leert dat dik zijn "slecht is", en dat slank zijn tot eeuwig geluk zou leiden.)
Omdat we ons schamen over wat we eten uit emotie, of ons schuldig voelen over de hoeveelheid suiker/vet/etc. die we dan eten, komen we in een soort vicieuze cirkel terecht. De schuldgevoelens zorgen voor extra stress, en we maken ons zorgen over wat al dat eten wel niet met ons lijf/gewicht zal doen.
Hoe kan je uit deze vicieuze cirkel stappen?
Daar vertel ik je meer over in de onderstaande podcast.
Want al jouw wilskracht inzetten om te stoppen met emotie eten is natuurlijk géén blijvende oplossing.
Het grootste probleem van emotionele honger
Uiteraard zou het fijn zijn als we enkel nog zouden eten vanuit fysieke honger. Als we ál onze emotionele behoeften op een andere manier zouden vervullen. Maar dat is niet heel realistisch.
En het is ook fijn, dat als je op bepaalde momenten écht kampt met heftige emoties, dat iets simpels als iets lekkers eten je ergens een beetje kan gerust stellen. Ook al is het slechts een pleistertje op de wond.
Wat je wél gaat ontdekken, is: als we minder kritisch zijn over eten zonder fysieke hongergevoels, en je minder schuld en schaamte rondom eten ervaart, dat er vanzelf ruimte ontstaat om andere manieren te ontdekken van omgaan met onze heftige emoties.
Er is niets mis met een feestje vieren met een taartje. Met genieten van lekker eten. Maar als je de bovenstaande cyclus herkent: als schuld en schaamte bij jouw een rol speelt rondom lekker eten, dan heeft eten misschien een andere rol gekregen in jouw leven.
Ben je benieuwd hoe je dan kunt gaan werken aan een gezonde relatie met eten, enmeer rust rondom eten? Download dan gerust mijn gratis masterclass.
"Creëer een geweldige relatie met eten en stop jouw strijd met eten voorgoed!"
(ook als je voor jouw gevoel alles al eens hebt geprobeerd!)