Bang om aan te komen? Omgaan met de angst voor gewichtstoename

Ben je bang om aan te komen?

Seizoen 2

Aflevering 3

Dealen met (de angst voor) gewichtstoename

Vergeet je niet te abonneren op mijn podcast via bijvoorbeeld Itunes, als je op de hoogte wilt blijven van de allernieuwste afleveringen. En schroom niet om een linkje naar de podcast te delen met jouw familie of vrienden, als je denkt dat deze aflevering mogelijk waardevol voor ze kan zijn.

De angst voor gewichtstoename stagneert 

Dikwijls is de angst rondom ons gewicht dé reden waarom we niet verder komen in het vinden van rust rondom eten. En die angst uit zich op 2 manieren:

• Die angst voor gewichtstoename zorgt ervoor dat je niet durft te beginnen aan het hele proces, waardoor je vast blijft zitten in het lijnen, diëten, opletten of op watvoor manier dan ook het in stand houden van die vicieuze cirkel van restricties en eetbuien of overeten.
• Of die angst is iets wat je gaandeweg tegen komt. Waardoor je vastloopt in de eerste fase van het vinden van voedselvrijheid en rust rondom eten.

In een eerdere podcast-aflevering sprak ik al even over hoe gewichtstoename voor veel vrouwen onvermijdelijk is als ze starten aan vrij en intuïtief eten. Soms is die gewichtstoename tijdelijk, omdat ons metabolisme zich moet herstellen en we moeten wennen aan het toestaan van alle voedingsmiddelen. 

Soms is het ook een direct gevolg van de oerhonger die vaak ontstaat na een periode van restrictief eten (iets waardoor we vaak blijven jojoën, als we daarna weer aan een nieuw dieet starten).

Soms is die gewichtstoename nodig, en blijvend, omdat een hoger gewicht gezonder voor je is.

Hoe dan ook, het omgaan met dat veranderende gewicht, is dikwijls één van de belangrijkste obstakels waarmee we moeten leren omgaan.

Als we vastlopen in het proces

Weet dat je niet alleen bent. Het voedselvrij worden is een proces met ups en downs, waarin gevoelens en twijfels soms kunnen overheersen.

Want ja, de rust rondom eten spreekt je aan.

Ja, je wilt voedselvrij worden. Je wilt met liefde stoppen met diëten, met lijnen, met opletten. Met die vorm van controle rondom voeding, die er op andere momenten juist voor zorgt dat je uit te band schiet, en je onrustig voelt rondom voeding.

Ja, je wilt graag breken met die obsessie rondom eten.

Maar TOCH, dat stukje gewichtstoename, is iets wat zo beangstigend is dat je gewoon niet verder komt.

Mijn eigen ervaring met die angst

Ook in ben in mijn proces naar een Blij Dieetvrij leven die angst tegengekomen. Ik ben kilo's aangekomen. En met vlagen voelde ik alles in me heel hard in de weerstand schieten.

Ik moest die angst in de ogen kijken. Die angst die met stemmetjes komt als: "gaat dit aankomen ooit stoppen? Dit kan toch ook niet goed voor me zijn!"

"Release the fear. Feel the feel and do it anyway"??

Vaak hebben we het over het loslaten van bepaalde angsten. Maar het lastige is, zodra je tegen jezelf zegt dat de angst er niet mag zijn, of dat je die angst MOET loslaten, dan heeft dat geen enkel effect.

Dat werkt gewoon niet.

Ook ik heb nog steeds weleens dat er een negatieve gedachte op popt. Of dat ik de angst herken bij mezelf. Dat ik doorheb dat hij impact op me heeft.

Hoe herken je de angst bij jezelf?

De angst uit zich bijvoorbeeld in:

• het bewustzijn van alles wat je eet (en of het wel gezond genoeg is);
• Jezelf dagelijks wegen (of heel regelmatig, als vorm van controle);
• Porties afwegen, of tracken en bijhouden;
• Kijken in de spiegel om te checken hoe je lijf eruit ziet (en dan met name naar die lichaamsdelen kijken die je lastig vindt om te te accepteren);
• Bijhouden welke kleding je niet meer past (en die bewaren in de hoop dat het je motiveert om iets te doen waardoor je er snel weer in past);
• Het continu op zoek gaan naar nieuwe voedingsschema's of het bekijken van "what I eat in a day"  video's van anderen (het continu maar zoeken naar de ultieme aanpak);
• Het volgen van social media accounts of tv programma's die draaien om afvallen of jouw eetpatroon controleren.

Ons lichaam verandert nu eenmaal gedurende ons leven, en dat is iets wat we niet kunnen voorkomen. Het is als een boom die door de seizoenen heen verandert. Die in de winter blaadjes verliest, en die in het voorjaar weer ziet teruggroeien. Die in bloei staat in bepaalde periodes. Ons lichaam is wat dat betreft net zo organisch als onze menstruatie-cyclus.

Want ons lijf verandert, naarmate we groeien en ouder worden. Als we in de puberteit komen, zwanger worden, of in de overgang komen. Als we ziek worden en weer beter. Als we medicijnen slikken. Als onze gewoontes veranderen en dat wat ons drijft in ons leven.

Wie zou je zijn zonder die angst? Als je er niet geregeld door geleid wordt? En misschien denk je dan meteen. Ja maar, Saskia, JIJ hebt makkelijk en jij hebt bepaalde privilileges vanwege jouw gewicht en die heb ik niet.

En dan zou ik willen zeggen. Ja, helaas wel. Want we leven in een maatschappij met een vetfobie. Waarin gediscrimineerd wordt op basis van gewicht. Waarin het niet makkelijk is om niet te voldoen aan de ideaalplaatjes, omdat er veroordeeld wordt, en beoordeeld wordt op basis van ons uiterlijk.

Het is logisch om jouw gewicht te verbinden aan andere dingen

Zoals aan hoe geaccepteerd je bent, hoeveel respect je verdiend. Hoe aantrekkelijk anderen je vinden. We koppelen ons gewicht ook aan ons zelfvertrouwen en onze gezondheid.

Je kan de angst niet wegdenken

Als je denkt, waarom lukt dat me niet? Dat kan ook niet. Net zoals je een bal onder water probeert te drukken. Dan plopt deze gewoon weer op. En zo werkt dat met een angst net zo.

Wat je wel kan doen, is voorkomen dat die angst je continu leidt. Helemaal als je merkt dat die angst averechts gaat werken als het gaat om rust vinden rondom eten. Als die je in de weg staat om de obsessie met jouw gewicht en met eten los te laten. Als deze ervoor zorgt dat je continu blijft jojoën.

Je kan wel voorkomen dat de angst je blijft leiden.

Hoe doe je dat? Je niet laten sturen door die angst?

1.) Allereerst, door die angst te herkennen en te ontdekken wanneer deze je stuurt. Hoe uit de angst zich bij jou? Kun je hem benoemen als deze je leidt?

2.) Merk hem op. Zeg iets als "hallo angst, daar ben je weer!" Vertel jezelf dat het oké is om die angst te voelen. Accepteer dat deze er is & wees lief voor jezelf. Je bent niet "zwak" als je deze voelt of ervaart. Er is niets mis met jou. Je bent menselijk!

3.) Kijk of je vervolgens een krachtige actie kan ondernemen. Bedenkt wat je zou doen als je je nu zou laten leiden door die angst, en doe dat niet. En kijk wat je zou doen, als je in plaats daarvan een keuze zou maken vanuit vertrouwen. Wat zou je dan doen? En doe dat.

Stel, iemand biedt je een lekker toetje aan. En opeens popt die angst op. "Zou ik dit eigenlijk wel moeten eten? Wat als ik ervan aankom?" Iets wat zomaar kan gebeuren bij een lekker decadent dessert. Bedenk wat een keuze is uit angst en wat een keuze is uit vertrouwen? 

Vanuit angst: ik neem het niet. Straks overeet ik me eraan, en kom ik aan.

Vanuit vertrouwen: Ik pak het aan, en luister naar en vertrouw op mijn lijf dat deze me het signaal geeft als ik vol zit. Ik durf gewoon te genieten van dat toetje voor zover dat goed aanvoelt.

Erken de angst, in plaats van te doen alsof deze niet bestaat

En maak vervolgens bewuste keuzes. Dat is niet hetzelfde als rebelse keuzes maken, zoals we die soms ook herkennen als reactie op een restrictie: vanuit het "F*ck it! Ik geef even helemaal niets meer om mijn lijf of mijn gezondheid!" 

Die rebelse reactie is ook vaak het gevolg van een mentale restrictie: als je eigenlijk diep van binnen vind dat je iets niet zou moeten eten. Ook dan kan onze toestemming omslaan in rebellie.

Als je keuzes maakt vanuit een plek van vrijheid, vertrouwen en zelfacceptatie, dan kun je ook liefdevolle beslissingen maken voor jouw lijf.

En soms is dat nee zeggen tegen een decadent dessert. Als het je niet aanspreekt, als je vol zit. Als je er geen behoefte aan hebt.

(nog een ander voorbeeld in de audio-versie van deze podcast! 🙂 Een beetje lukraak bedacht terwijl ik de podcast opnam.) 

Ik kan me voorstellen dat je weerstand ervaart

Als ik tegen jou roep: laat je angst los! Dan poppen er dikwijls een hoop tegenargumenten op. Dan voel je diep van binnen...

• "ja maar, dan accepteert hij/zij mij niet meer!"
• "Ja, maar de dokter zei dat..."
• "Ja, maar, mijn gezondheid"

Het is logisch dat iets in jou bang is voor verandering. En dat is hartstikke logisch.

We hebben vanuit de dieetcultuur ook aangeleerd, dat alles wat met ons gewicht te maken heeft, ook direct met onze gezondheid te maken heeft. En ik zou met liefde willen schreeuwen "dat is niet waar", je een lading wetenschappelijke literatuur willen toespelen, je willen helpen leren over hoe je écht lief kan zijn voor jouw lijf.

Die angst, en de controle die je ervaart door je te laten leiden door die angst, is misschien wel een onderdeel van wie je bent.

Misschien is dat een onderdeel van jouw identiteit. En dan kan mijn opmerkingen over je hiervan losmaken, als een persoonlijke aanval voelen. Dat is natuurlijk nooit mijn bedoeling. Ik probeer je puur verder te helpen.

Als je het aandurft, kijk eens naar jouw "ja maars". Welke gedachten er ontstaan? 

Weet dan, dat puur omdat je iets denkt, het niet meteen waar is.

Je laten leiden door die angst, voorkomt niet dat je aankomt.

Dat betekent niet dat het niet eng kan zijn! En dat we niet van alles koppelen aan ons gewicht (zoals onze gezondheid, en in hoeverre we geaccepteerd worden of respect verdienen, etc.).

En dat zijn dan ook allemaal onderwerpen die ik zal behandelen in die nieuwe masterclass over de angst rondom gewichtstoename.

In die masterclass kijken we o.a. naar:

• Belangrijke mindset-shifts om te kunnen dealen met die angst;
• Jouw gedrag, en o.a. hoe je kan omgaan met jezelf vergelijken met anderen;
• Hoe je kan omgaan met alle emoties die kunnen ontstaan;
• Hoe je jouw lijf meer kan gaan zien als een bron van genot voor JOU, en niet voor anderen.

Het zijn voor mij essentiële onderdelen die me hebben geholpen om te dealen met die angst! Meer informatie vind je hieronder.