Bowie is vrij, in haar lijf en in haar zijn. Althans, dat gevoel krijg je, als je naar haar kijkt. Als je ziet hoe ze danst op Instagram, en alles bespreekbaar maakt waar anderen het niet over hebben. Daarom vroeg ik haar om meer te komen vertellen over het ontwikkelen van bad ass confidence in de Blij Dieetvrij podcast!
Trigger-waarschuwing: in deze podcast wordt gesproken over een eetstoornis. Beluister de aflevering niet, als je bang bent dat dit verhaal mogelijk impact heeft op jouw eigen rust rondom eten/jouw lijf.
Seizoen 2
Aflevering 4
Bad ass confidence ontwikkelen met Bowie
Vergeet je niet te abonneren op mijn podcast via bijvoorbeeld Itunes, als je op de hoogte wilt blijven van de allernieuwste afleveringen. En schroom niet om een linkje naar de podcast te delen met jouw familie of vrienden, als je denkt dat deze aflevering mogelijk waardevol voor ze kan zijn.
Wie is Bowie en wat doet ze?
Bowie Redman Barbiers heeft een bedrijf genaamd Wild Mouth, waarmee ze onbespreekbare onderwerpen bespreekbaar maakt. Taboe-onderwerpen, zoals de dood, rouwen, seksualiteit, vreemd gaan, neuspeuteren, geld, etc. Alles die dingen waar we niet over praten, maar die ons menselijk maken.
Dagelijks praat ze over die taboe-onderwerpen via haar instagram-account. Maar dat doet ze ook door bijvoorbeeld biechtbrieven te verwerken tot podcast-afleveringen.
Haar doel is om met dit bedrijf mensen onderling herkenning te laten vinden, en schaamte, schuld en eenzaamheid tegen te gaan.
Zelfvertrouwen
In alles wat ze doet, heeft ze het ook vaak over zelfvertrouwen. Het is immers best bijzonder dat zij wel durft te praten over die onderwerpen die anderen vermijden!
“Ik kwam erachter, dat ik eigenlijk best wel brutaal ben. En heel veel schijt hebt aan andere meningen. Ik heb veel zelfvertrouwen. En dat helpt. Het is echt een basis-tool om te hebben in het leven."
bowie redman
Is ze altijd zo vol zelfvertrouwen geweest?
Die vraag krijgt ze natuurlijk heel vaak. Tijdens haar opvoeding heeft ze geleerd dat ze bepaalde dingen gewoon mocht zeggen en vragen. Haar opvoeding heeft hierin dus zeker geholpen.
Maar daarnaast ziet ze zelfvertrouwen ook als een spier. Iets wat je moet trainen. Dus, ook al heeft ze periodes gehad in haar leven waarin ze minder zelfvertrouwen heeft ervaren, altijd wel weer dat zelfvertrouwen kunnen trainen.
En geeft ook aan dat het trainen van die spier echt geen uren per dag hoef te duren. Ze leert anderen daar ook meer over in haar online cursus.
"Ik doe er dagelijks iets aan. Al bedenk ik me alleen maar wat zijn 5 dingen die ik leuk vind aan mezelf vandaag? Of wat heb ik goed gedaan vandaag? Hoe ben ik voor mezelf opgekomen? Me daarop focussen helpt me bijvoorbeeld ook om vol zelfvertrouwen blijven."
Een deukje in het vertrouwen in het leven
Bowie vertelt open en eerlijk over hoe de dood van haar vader, die over een drempel struikelde en op slag overleed, wel zorgde voor een deukje in dat vertrouwen. Het voelde zo onveilig. Je kan dus gewoon struikelen en dood gaan.
Het vertrouwen in het leven, en het vertrouwen dat ze zoiets ergs kon meemaken en toch kon blijven bestaan dat was wel even weg. En dat heeft ze weer moeten opbouwen.
People pleasing en goedkeuring van anderen willen
Wat Bowie veel ziet is dat we allemaal wel een bepaalde mate van people pleasing herkennen. Het is immers een natuurlijke drang om geaccepteerd te willen worden door andere mensen. Toch heeft het zo'n omgedraaid effect.
“Wat ik vaak zie bij people pleasing is: ik ga over mijn eigen grenzen heen, want dan doe ik anderen een plezier. Maar eigenlijk doe je de ander een veel groter plezier met zijn wie je echt bent. Dan pas krijgen ze de volle 100% van jou."
bowie redman
Jij wordt er niet blij van, want het is vermoeiend. En de ander krijgt niet de volle 100% van jou. Je laat niet echt jezelf zien. Het is veel minder "pleasing" dan je denkt.
Er zitten allerlei overtuigingen onder: "ik mag niet te groot/te veel/te luid".
Als tiener te luid zijn
Bowie heeft natuurlijk iets anders geleerd tijdens haar opvoeding. En het is natuurlijk heerlijk om op te groeien zonder die overtuigingen. Maar Bowie geeft aan dat dat ook wel de nodige schaduwkanten had. Niet iedereen is blij met een kind die goed weet wat ze wil. Zeker als tiener trok ze ook weleens de aandacht van leraren, die haar te brutaal vonden, omdat ze hen in twijfel trok.
Het was voor haar heel natuurlijk om zo vol zelfvertrouwen op te groeien, om voor zichzelf op te komen. Ook al is het ook op andere momenten de kop in gedrukt, zoals tijdens de middelbare school. Haar brutaliteit heeft haar enorm geholpen. Om geen genoegen te nemen met "nee" bijvoorbeeld. Ze ervaart het echt als een waardevolle levens-skill.
Als vrouwen kunnen we nog weleens de neiging hebben om onszelf klein te maken. En niet alleen in wat we willen. Soms uit dat verlangen zich immers ook in fysiek minder ruimte in nemen met ons lichaam. Hoe zit dat bij Bowie?
Bowie's relatie met haar lijf
Ook al werd Bowie zo vrij opgevoed, de relatie met haar lijf is niet altijd zo vrij geweest. Ze ging voor het eerst op dieet toen ze 12 was. De relatie met haar lichaam heeft dan ook ontzettend veel fases gekend.
Ze beschrijft: "Ik heb enorm gejojood met mijn gewicht, en ben rond mijn 24ste ook richting een eetstoornis gegaan".
“Toen de fitness craze op z'n top zat, leek het heel normaal om 6 keer in de week te sporten en al je macro's af te wegen. Maar dat was het niet."
bowie redman
Dat haar eetstoornis niet opviel, had natuurlijk ook te maken met hoe afvallen zo genormaliseerd wordt in onze maatschappij. Je wordt er altijd voor beloond met een lading aan complimenten.
Of je nou afvalt omdat je rouwt, ziekt bent of liefdesverdriet hebt. Of, zoals Bowie beschrijft, omdat je een eetstoornis hebt. De maatschappij bevestigt dat het goed is wat je doet.
"Ik werd dunner en dunner, maar ik voelde me helemaal niet goed", aldus Bowie. Terwijl ik sterk was van het trainen, had ik een ontzettend verstoorde relatie met eten en bewegen. Ook nu nog, haalt ze weinig plezier uit beweging, omdat het nog zo gelinkt is aan afvallen.
Bouwen aan haar relatie met haar lijf
Bowie beschrijft eten als een ongoing struggle, die stopte toen ze verliefd werd, en er iets anders was wat opeens veel belangrijker was.
Ze heeft ook wel echt moeten bouwen aan haar relatie met eten en haar lijf. Nu kan ze zich richten op hoe haar lichaam voelt, wat de functionaliteit ervan is. Het woord "dik" associeert ze niet meer met iets negatief, maar puur als een beschrijving van haar lijf. Net zoals een dik biefstukje alleen maar lekker is.
Voor haar is het geen belediging meer. De relatie met haar lichaam is vrij goed, maar ook schommelt het nog wel eens. Zo herkent ze dat het soms ook hormonaal is. Dat haar cyclus impact heeft op hoe ze in haar lijf zit.
"Ik struggle soms meer met hoe anderen mijn lichaam zien, dan met hoe ik het zelf zie. Ik vind mijn lichaam zelf heel fijn."
Het was niet oké
Bowie kan zich nog goed herinneren hoe niet eten, of een maaltijd overslaan voor haar echt fijn was. Ze herkent daarmee ook atypische anorexia, of orthorexia verschijnselen. Ze praat er open over. Bijvoorbeeld ook in deze podcast van Big Vegan Sister.
Het lastige is, dat het compenseren van onze maaltijden normaal is. Helemaal met de trends rondom vasten, bijvoorbeeld.
En Bowie beschrijft dat ze daar ook echt mee is opgegroeid: haar moeder was altijd op dieet. Net als die van mij, iets wat ik in deze podcast-aflevering al uitgebreider beschreef.
Bowie geeft aan hoe lastig het is, dat anderen niet diezelfde groei doormaken. Er is een andere manier van omgaan met eten en jouw lijf, ook al heeft nog niet iedereen dat ontdekt. Gewoon eten wat je eet, zonder goed of fout.
Het levert soms confrontatie op. Omdat het lijkt alsof je de ander (en haar manier van eten) afkeurt.
"Maar ik ben niet per se écht tegen diëten ofzo. Je mag met jouw lichaam doen wat je wil. Maar 99% van de mensen heeft geen gezond uitgangspunt", aldus Bowie.
Geen gezond uitgangspunt
"99% van de mensen probeert af te vallen, vanuit de overtuiging dat omdat jouw lichaam op dit moment niet goed is. Omdat dat is wat je hebt gehoord van de mensen om je heen, of van de maatschappij." Dat is wat Bowie bedoelt met "geen gezond uitgangspunt".
Ze vertelt ook: “heel veel mensen denken natuurlijk: als ik afval, dan.... dan kan ik dit, dan mag ik zus. En dat is gewoon niet zo. Dat heb ik aan de levende lijve ondervonden."
“Ik ben denk ik op mijn dikst denk ik nu. En, I don't give a f*ck. Het maakt me echt niet uit. Ik ben echt niet ongelukkiger, dan toen ik superdun was. Ik was toen vele malen ongelukkiger. Dus het is echt niet afhankelijk van jouw lichaam, hoe jij je voelt. Maar dat is wel de overtuiging die heel veel mensen hebben."
bowie redman
Wat verbeterde de relatie met haar lijf?
Wat Bowie o.a. heeft geholpen is niet knijpen in haar vet, en er niet afkeurend ernaar kijken. Niet haar buik inhouden.
Ook letten op hoe ze zichzelf aanraakt. "Als je jezelf insmeert, bijvoorbeeld. Hoe doe je dat dan? Doe je dat met langzame halen? Sla je niet die gebieden waarover je onzeker bent, over?" En zich dan focussen op hoe het voelt: Hoe voelt het intern, hoe voelen haar handen op haar buik?
Valt het je ook op hoe positief ze praat over haar lijf? Ze richt zich op de functionaliteit van haar lichaam:
"Ik krijg geen last van mijn billen, als ik ergens lang op ga zitten. Want, daar zit genoeg vet. En ik heb geen problemen om een spijkerbroek te vullen, want ik heb gewoon hele goede billen!"
Dansen heeft ontzettend geholpen
Dansen heeft Bowie ook ontzettend geholpen in de relatie met haar lijf. Ze beschrijft: "Ik kan gewoon heel goed met mijn billen schudden. En twerken, dat kan je natuurlijk ook met kleine billen doen. Maar het helpt wel, als je wat vet hebt om heen en weer te schudden. Dus, ik maak daar ook gewoon gebruik van!"
Ook tijdens het dansen focust Bowie zich op hoe haar lichaam voelt. Wat fijn voelt. Ze vind het heerlijk om dat in haar eentje te doen. (Ook al duurt het misschien even voordat jij dat ook schaamteloos doet!)
“Wat me ook helpt, is het zien als een "act of resistance". Dus in plaats van kleding kopen die zogenaamd flatteus is, denk ik ook: this is it. Mijn lichaam heeft ruimte nodig om te bestaan en mág ook gewoon bestaan in de vorm waarin het zit."
Bowie redman
Focussen op wat je kan voelen en ervaren
Daarop letten is volgens Bowie niet "Ik train, omdat ik graag sterk wil worden." Iets wat veel mensen gaan doen als ze uit hun eet- of sportstoornis stappen. (Iets wat een verkapt controle-mechanisme is.)
Met letten op de functionaliteit van haar lichaam, bedoelt ze:
- "Ik kan lopen! Ik heb twee benen om te kunnen lopen. En dat is best wel een privilege."
- "Ik kan goed knuffelen. Ik ben iemand die heel lichamelijk is. En dat is fijn, dat ik een lichaam heb, waarmee ik kan knuffelen."
- "Seks is ook zoiets. Dat mijn lichaam dat soort plezier kan ontvangen!"
Het gaat om focussen op wat je kan voelen en ervaren. En dat online delen helpt ook. (Ook al is dat voor veel mensen misschien lastig.). Ze wil dit zo graag zien van anderen, dat ze besloot als een vorm van activisme dat soort dingen te doen.
Dansen in haar ondergoed, bijvoorbeeld. Omdat ze zo graag vroeger zelf andere vrouwen had gezien, met haar soort lichaam.
Vrouwelijke seksualiteit als beladen onderwerp
Bowie pakt hiermee meteen één van die taboe-onderwerpen op. Seksualiteit, en dat wat we "mogen" in ons lichaam.
Dansen is jouw ondergoed, ja, dat kan gezien worden als iets seksueels, een daarmee misschien als iets wat we niet "horen te doen". Maar ook zoiets als "ik kan goed twerken", dat is natuurlijk iets wat ze eigenlijk "niet mag zeggen". Iets wat ze alleen maar ironisch mag doen.
Bowie's ultieme confidence tip
Ze heeft er zoveel! Maar ik vroeg haar om er één te noemen. Voor Bowie draait het allemaal om zelfvertrouwen. Niet alleen vertrouwen op jezelf, maar ook zelfverzekerd zijn. Dan gaan die andere dingen een stapje dichterbij komen. Dan wordt het minder moeilijk om aan te trekken, wat je wil dragen, omdat je vol zelfvertrouwen zit.
Dat kun je trainen. Bijvoorbeeld door iets te doen wat ze ook wel "daily credits" noemt. Bijvoorbeeld door elke dag 5 dingen op te schrijven die je goed kan. Of, als je de relatie met jouw lichaam wilt verbeteren: elke dag 5 dingen opschrijven die je waardeert aan jouw lijf, die niets te maken hebben met hoe je eruit ziet. Door te letten op: hoe voelt het, wat is de functionaliteit.
Of het nou die ene vinger is, waar precies die mooie ring om past. Of het zijn jouw scherpe nagels, die ervoor zorgen dat je altijd... Haha. Het maakt niet uit. Schrijf ze op!
Maar ook stilstaan bij: wat ging er vandaag goed? En waar had jij een aandeel in? Hoe meer je dit doet, hoe meer je ook al in het moment jezelf bepaalde credits kan geven. Zodat je je in het moment BLIJ kan voelen over dat wat je doet of ervaart. Je goed kan voelen.
Lekker opscheppen?
In één van de live sessies in de Blij Dieetvrij club deden we dit ook. Jezelf credits geven. Of zoals ik het noemde: brags. Schaamteloos positief zijn over jezelf, en jezelf eindelijk de credits geven die je verdient.
Het is vaak lastig, voornamelijk omdat we de neiging hebben ontzettend bescheiden te zijn. Maar het is zo uplifting!
Supertip: Het is helemaal leuk om het met een hechte groep vriendinnen te doen en te ontdekken hoe je elkaar in de credits ook kan vieren en bevestigen.
Benieuwd naar meer van Bowie? Volg haar op Instagram, of bezoek haar website voor haar podcast en cursus.
"Creëer een geweldige relatie met eten en stop jouw strijd met eten voorgoed!"
(ook als je voor jouw gevoel alles al eens hebt geprobeerd!)