Waarom ik suikervrij eten opgaf en anti-dieet werd? Ik ontdekte dat mijn eetbuien werden veroorzaakt, niet zozeer door suiker. Maar nog veel meer door alle regels en restricties die ik had gecreëerd in mijn eetpatroon.
Met een diepe zucht stapte ik week in week uit in de auto. Mijn koffer, en alle trainersspullen waren gepakt, en het was tijd het conferentiecentrum te verlaten. Ik was moe, en overprikkeld. Al was ik me daar op dat moment eigenlijk niet bewust van.
Wie had er ooit gedacht dat ik als introvert zoveel voor de groep zou staan? Dat ik mensen zou helpen om te groeien en in groepsverband te leren. Het was heerlijk werk, al paste het eigenlijk niet bij mijn persoonlijkheid. De lange dagen voor de groep vroegen veel van mij.
Aan het eind van de week na een lange week trainen in de auto stapte, was ik dan ook volledig overprikkeld. Als ik pech had, pakte ik ook nog eens een behoorlijk stuk file mee. Als een soort automatisme stopte ik bij het allereerste tankstation wat ik tegenkwam. Het was een soort traditie: Tijd voor drop.”
Zoetigheid
Dat zou me er bij de eerste hap wel weer bovenop helpen. En dat was helaas ook zo.
Die suiker-rush en die perfecte smaakcombinatie van zoet en zout in mijn mond zorgde ervoor dat ik alle spanning losliet. Helaas wel maar voor heel even.
Hallo, vertrouwde schuldgevoelens!
Want vaak voelde ik me een half uur later nog steeds niet helemaal voldaan, en voelde ik me voornamelijk schuldig over wat ik zojuist had gedaan. (Had ik nou die hele zak leeggegeten? In mijn eentje? In één keer?)
Ik voelde me zo schuldig, dat ik de verpakking wegmoffelde onderin het handschoenenkastje. Of dat ik deze snel weggooide in een prullenbak op straat voor ik het huis binnenliep.
Want stel dat mijn vriend zou ontdekken wat ik had gedaan? Dat hij die lege zak zou aantreffen in de auto. Of in mijn handtas, als hij weer eens op zoek was naar de autosleutels…
Ehm ja. Was ik nou zo gek?
Ik ging suikervrij!
Dit was voor mij de reden om suiker te verbannen uit mijn eetpatroon. Dat moest immers de boosdoener zijn!
Van 2013 tot 2018, 5 jaar lang, bouwde ik aan mijn suikervrije website. Ik schreef zelfs een kookboek vol heerlijke zoete recepten zonder geraffineerde suikers.
Helaas was het niet dé magische oplossing die ik hoopte. Ook al, geloofde heel Nederland er in die tijd nog in.
Een laagje dieper
Om echt te breken met deze slechte gewoonte, moest ik een laagje dieper zoeken. Want, de cravings bleven bestaan. En wat maakte toch telkens weer dat ik in die verdraaide spiraal terecht kwam?
Ik ontdekte dat het niet zozeer ging om wát ik at, maar vooral om hoe ik at.
Begrijp me niet verkeerd; Puur en onbewerkt eten is hartstikke gezond voor je. Maar niet als het een soort religie wordt. Eentje waarbij je de bepaalde regels moet volgen, want o, wee, wat er anders gebeurt…
Er ging een (online) wereld voor me open. Een wereld vol dieetgoeroe’s, fitgirls, van keto’s, vegans en lowcarbs. Van diëtisten tot gewichtsconsulenten. Big business, zeg maar.
Supergezond of obsessief?
Want we tellen tegenwoordig massaal calorieën of macro’s in speciale apps. We beginnen het ene na het andere hippe dieet. Er is een eindeloze obsessie over of we wel voldoende binnen krijgen, maar vooral over of we niet teveel eten.
Er is niets mis met gezond willen eten, goed willen zorgen voor je lijf. Totdat de obsessie jouw relatie met eten verstoord.
Totdat je niet meer eet uit liefde voor ons lichaam, maar om je lichaam te veranderen. Of in gareel te houden. Als eten een noodzaak wordt, in plaats van een fijn onderdeel van onze dag.
Genieten van lekker eten
Ik miste de magie van eten, zoals ik die in Italië heb ervaren. (Hier woonde ik een heerlijk jaar lang!) Wat waren de mensen er (toen nog) relaxed rondom eten. Ze aten zonder zorgen. Knalrode tomaten en vers fruit van de markt. Maar ook pizza, pasta, risotto en ijs.
Ik wilde van eten weer een feest maken.
Mijn eigen zoektocht naar een gezonde balans zorgde ervoor dat ik mijn relatie met eten radicaal omgooide. Ik leerde over het anti-dieet. Ik verdiepte me in mindful en intuïtief eten. Wat een verademing!
Ik bekwaamde me in body positivity en health at every size. Want nee, hoe slank je bent zegt echt geen drol over hoe gezond je lichaam eigenlijk is! Laat staan over hoe gezond je mind is… 😉
Ik werd anti-dieet
Anti-alles wat maakte dat eten minder leuk werd.
En zo ontstond Blij Dieetvrij.
Dit is de plek waar je jouw gevoelens van schuld en schaamte rondom eten achter je laat. Waar je leert houden van je lijf zoals het is. Zodat je er goed voor kunt zorgen. En zodat je ernaar kunt gaan luisteren.
Ik leer je hier graag meer over het anti-dieet.
Dit is een plek pro-genieten, pro-balans, pro-groenten en fruit. Maar ook pro-ijs, pro-taartjes en traktaties. Geen restricties dus. Alles mag, mits je naar je lijf blijft luisteren.
Doe gerust eens mee aan mijn gratis masterclass om meer te leren over eetbuien en emotie eten of download mijn gratis toolkit.