Help, mijn kind snoept in het geheim!

Ik krijg de laatste tijd steeds meer berichtjes van bezorgde moeders. Over dochters die snoepen als ze niet kijken. Berichtjes is de trant van “Help, mijn kind snoept in het geheim“. Het maakt niet uit waar je de lekkernijen verstopt, maar zodra je je omdraait, komen er muisjes die stiekem die zakken leeg eten. Maar jij weet ook wel dat die muizen niet bestaan…

Hoe ga je daar nou als ouder het beste mee om?

 

Jouw kinderen houden je een spiegel voor

Doe je dan iets fout als ouder? Dat is natuurlijk een grote zorg, dat snap ik als mama maar al te goed!

En ja, vaak zeg ik ook wel dat kinderen jou met liefde een spiegel voor houden. De kans dat jouw kinderen iets van jou oppikken of overnemen, is natuurlijk heel erg groot.

Jij bent immers het belangrijkste voorbeeld.

Ga eerst eens na in hoeverre jouw kind bezig is met haar lijf:

• In hoeverre vergelijkt ze zichzelf met leeftijdsgenootjes?
• In hoeverre wordt ze gewogen bij de dokter of op school?
• Welke opmerkingen maakt ze zelf over haar lichaam?

En, ben jij zelf als moeder erg bezig met jouw lichaam en gewicht? Bepaalde zorgen rondom ons gewicht kunnen nadelige gevolgen hebben voor ons eetpatroon. Dat geldt niet alleen voor jou als volwassene, maar ook voor kinderen en tieners.

Zijn er “restricties” rondom eten?

Vraag jezelf ook af, of er bepaalde restricties zijn rondom eten.

Wat ik daarmee bedoel?

• Als ze van jou eigenlijk niet teveel mag eten.
• Als er vaak opmerkingen worden gemaakt over haar portiegroottes.

Dan zal eten een soort extra aantrekkelijk verboden fruit worden.

En dan zal ze dus ook vanzelf meer in geheim gaan eten. Om die opmerkingen over haar eetgedrag te ontlopen.

Probeer haar te begeleiden naar een gezonde relatie met eten

Een gezonde relatie met eten is een relatie die ontspannen is: een relatie waarin ze leert te vertrouwen op haar lichaam en adequaat reageert op haar lichaamssignalen.

Het is belangrijk dat kinderen leren dat “lekkers” niet wegloopt of verstopt wordt, maar dat ze dit ook kunnen eten zodra ze echt fysiek honger hebben. (En dat het dan nog zoveel lekkerder is!)

Als mama veel “dieet” of heel erg bezig is met voeding kan er een verstoorde relatie met eten ontstaan, die een kind al snel spiegelt. Dus kijk vooral eens eerlijk naar wat jouw dochter eigenlijk meekrijgt rondom voeding.

Als jij haar voedsel probeert te onthouden (omdat je bang bent dat ze te zwaar wordt), kan dat ook zijn terugslag hebben. Hierdoor creëer jij natuurlijk voor haar ook een schaarste die voeding extra aantrekkelijk maakt!

Dit is de psychologische kan van het verhaal

Soms zijn er ook specifieke fysieke issues die ervoor zorgen dat een kind moeite heeft met het aanvoelen van haar honger- en verzadigingsniveau. Maar besef je dat dat soort issues, maar zeer beperkt voorkomen.

Kinderen zijn van nature intuïtieve eters.

Een baby drinkt als zij honger heeft en stopt als ze vol zit. Dit natuurlijke eetpatroon leert een kind pas af, als ze veel gestuurd wordt door haar ouders:

• Om hun bord leeg te eten als ze eigenlijk geen trek meer hebben, bijvoorbeeld.
• Als ze leren dat bepaalde voeding dikmakers zijn, en dat dat iets is, waar ze echt mee moeten oppassen.
• Als er opmerkingen worden gemaakt over of ze ergens niet teveel van eet.

Dus ja, wees eens kritisch na hoe je zelf mogelijk het eetgedrag van jouw kind stuurt.

Hoe houdt je jouw opmerkingen neutraal?

Bedenk eens wat de impact is van wat jij zegt en vertelt over eten. En probeer op te letten rondom jouw kinderen. Feeding Littles deelde dit mooie overzicht: